Pytanie dotyczące ślubu kościelnego zawieranego przez osoby różnej wiary nurtuje wiele par, które pragną związać się sakramentalnym węzłem małżeństwa, ale wyznają różne religie. W Polsce, gdzie większość społeczeństwa jest katolicka, problem ten może dotyczyć zwłaszcza osób wyznających inne wyznania chrześcijańskie oraz innych religii. W artykule postaramy się przybliżyć ten temat i rozwiać wszelkie wątpliwości z nim związane.
W Polsce najbardziej rozpowszechnionym rodzajem ślubu kościelnego jest oczywiście sakrament małżeństwa w Kościele katolickim. Zgodnie z jego nauką sakrament ten jest udzielany tylko parom, które wyznają tę samą wiarę. Dlatego też, jeśli partnerzy są oboje katolikami, nie ma żadnych przeszkód, aby przystąpić do zawarcia sakramentalnego małżeństwa.
Sytuacja staje się bardziej skomplikowana, gdy jedno z narzeczonych wyznaje inną religię lub jest niewierzące. W takim przypadku mówimy o tzw. małżeństwie mieszanym. Kościół katolicki dopuszcza możliwość zawarcia takiego małżeństwa, jednak stawia pewne warunki, które muszą zostać spełnione. Przede wszystkim, partner niekatolicki musi wyrazić zgodę na wychowanie dzieci w duchu katolickim.
Ponadto katolik zobowiązany jest dołożyć wszelkich starań, aby utrzymać swoją wiarę i przekonać partnera do przyjęcia katolicyzmu. W przypadku małżeństwa mieszanej pary chrześcijańskiej, czyli gdy jeden z partnerów wyznaje inną odmianę chrześcijaństwa (np. prawosławie, protestantyzm), konieczne jest uzyskanie zgody biskupa diecezjalnego. Wówczas ślub może odbyć się w kościele katolickim, a sakrament zostanie uznany przez obie strony.
Jeśli jeden z partnerów jest niewierzący lub niepraktykujący żadnej religii, sytuacja jest jeszcze trudniejsza i może wymagać pomocy adwokata kościelnego. Kościół katolicki dopuszcza zawarcie takiego małżeństwa tylko wtedy, gdy uzyska się specjalne pozwolenie zwane dyspensą od przeszkody różnicy wyznania. Dyspensę może udzielić biskup diecezjalny. Warto jednak pamiętać, że uzyskanie takiej zgody może być trudne i wymaga spełnienia określonych warunków, takich jak wyrażenie zgody na wychowanie dzieci w duchu katolickim czy zobowiązanie do utrzymania własnej wiary.